Dag 2 Atlanta

Om 06.00 uur waren we klaar wakker en konden we de slaap niet meer vatten. Een mooi moment om even met Go Amerika te mailen en te bellen. Zij hadden mijn mail reeds beantwoord en hun verbazing uitgesproken dat we moesten betalen voor de auto. Een telefoontje bracht meer duidelijkheid doordat Europcar de betaling had bevestigd en ook niet begreep waarom wij nog moesten betalen hier. Zij waren er druk mee bezig en ik zou verder horen. Enigszins gerustgesteld konden wij de dag beginnen. Het ontbijt in het hotel bestond uit spiegeleieren met toast. De kok had kennelijk haast want de eieren hadden niet lang in de koekenpan gelegen en het eiwit was zeker niet allemaal gestolten. Sandra naar de keuken en de kok heeft op haar verzoek haar eieren aan twee zijden gebakken.
Vandaag stond CNN als eerste op het programma. Na de auto geparkeerd te hebben waarbij we van wen aardige Amerikaan zijn parkeerticket kregen die nog ruim voldoende geldig was, gingen we het gigantische gebouw van CNN binnen. Overal zie je studio's en mensen die druk zijn met het vergaren van nieuws over de hele wereld. Daarnaast was er binnen een heel groot plein met allerlei winkels en restaurants. Het was koffietijd en de Starbucks lonkte naar ons. Ook hebben we de 1e donut gegeten en die smaakte weer heerlijk. Na een uurtjes hielden we het voor gezien en verlieten we CNN.
Na parkeergeld bijbetaald te hebben zijn we door het Olympic park naar het Coca Cola museum gelopen. In het parkeer zijn alle passen gemaakt van kleine koppelsteentjes. In elke steen staat de naam gegraveerd van een sporter die in 1996 heeft meegedaan aan de olympische spelen van Atlanta. Mooi om te zien. Aangekomen bij coca cola konden we meteen naar binnen en kregen we een rondtoer bestaande uit diverse 4D films, presentaties en het verhaal waarin uitgelegd hoe het zit met de geheime formule voor het maken van coca cola. Deze schijnt ergens in een kluis in New York te liggen waar maar twee mensen bijkunnen. Aan het einde van de Tour kom je in een ruimte waar je meer dan 100 frisdranken kan proeven die Coca Cola over de gehele wereld produceert. Je kan je tegoed doen aan al die zoetigheid door een beetje in een beker te tappen en te proeven. Na een paar bekertjes vonden wij het mooi en hebben wij Coca Cola verlaten. Ondertussen voelde wij ons maag wel en vonden we het evengoed plan om wat te eten. We moesten ook nog een paar boodschappen doen en bij her rondlopen in de supermarkt verkochten zij heerlijk warme kippenpootjes overgoten met heerlijke kruiden. In plaats van een restaurant besloten we deze pootjes als lunch te verorberen. Lekker buiten in de zo'n hebben we gegeten en plankenvloer de rest van de dag gemaakt. Jet geboortehuis van Marten Luther King stond nog op ons lijstje en na de Tom Tom ingesteld te hebben zijn we die kant opgereden. Aldaar aangekomen begon het even te regenen maar dit had geen betekenis. Na kennisgemaakt te hebben met een lokale dakloze die ons vier dollar wist af te futselen voor een pizza voor zijn kinderen zijn wij het huis gaan bekijken. We konden niet naar binnen en het gelimiteerde aantal dagtickets voor het huis waren al uitgegeven. Dan maar van buiten het huis bekijken wat zeker de moeite waard is. Vlakbij het huis was een expositie waarin het volledig leven van King te horen en te zien was. Was erg indrukwekkend en ipv een bliksembezoek bleven we veel langer op deze bijzondere lokatie. Een mooi park met aan de ingang een grote schaal met een 24/7 brandende vlam maakte het compleet,
Ondertussen was het half vijf geworden en begonnen we onze voetjes te voelen. We besloten onze culturele dag te beëindigen en richting hotel te gaan voor een lekker drankje. Heerlijk aan de bar genoten van een biertje, wijn en een nootje bespraken we de avond. Wilma en Sandra kwamen met het voor Martin en mij heugelijke bericht dat het hotel een eigen shuttlebus had die de gasten naar elke gekozen restaurant bracht en na afloop weer ophaalde. Dit klonk goed en op advies van het barmeisje kozen we voor een steakrestaurant in het het centrum van Atlanta.
Om 19.00 uur stond het busje klaar en stelde de vrolijke chauffeur die in een soort Roy Donderspak liep zich voor als Mr. B. Gezien zijn postuur leek hij meer op Mr. T uit de serie de A-team. Als snel begonnen onze dames, die een lekker wijntje gedronken hadden, de tune van die A-team door de bus te zingen. Ze kregen bijval van een Amerikaan die met zijn dochter ook in de bus zat. Ook Mr. B himself zong mee. Helemaal top.
Het restaurant bleek een goede keus te zijn en we hebben heerlijk gegeten. Diverse steaks met groente en gepofte aardappel hebben wij ons doen smaken, de rekening viel mee totdat de btw er nog apart bijkwam en de fooi. Voor ons wel bekend maar voor Sandra en Martin even nieuw. Sandra vond 18% fooi over het totaalbedrag wel wat veel. De ober dacht hoer anders over en kreeg ook gelijk. Welkom in Amerika zeiden wij.
Na Mr B gebeld te hebben pikte hij ons weer netjes op en waren we om 22.00 uur weer in het hotel. De vermoeidheid had de overhand genomen en de dames doeken meteen hun mandje in en Martin en ik namen nog een afzakkertje. Daarna voelde ook wij de vermoeidheid en zijn wij ook lekker gaan slapen. Zo kwam er een einde aan de eerste echte dag waarin we veel gezien en gedaan hebben. Natuurlijk ook veel gelachen en lol gehad. Vandaag vertrekken we richting Nashville waar we weer een druk programma hebben. Tot morgen