Dag 7 Charleston - Pigeon Forge

Vandaag stond de lange rit van meer dan vijfhonderd kilometer naar Pigeon Forge op het programma. We waren weer vroeg op en na een goed en stevig ontbijt vertrokken we. Dat was maar goed ook want het regende pijpenstelen in Charlington. Hopelijk was het weer op onze nieuwe bestemming beter. Na een rustige rit met geen files kwamen we omstreeks 15.15 uur in Pigeon Forge aan. Pigeon Forfe staat vooral bekend om het pretpark van Dolly Parton genaamd Dollywood en dat het dicht tegen de Smokey Mountains aan ligt. Verder is het niet een hele grote stad maar heeft wel een hele lange hoofdweg van ongeveer drie kilometer lang met aan weerskanten allemaal: pretparken, motels, hotels, restaurants, winkels en kermisattracties. Het is te veel om op te noemen en je raakt er gewoon niet uitgekeken.
Na ingecheckt te hebben en de koffers op de kamers te hebben neergezet hebben we eerst een halfuurtje lekker in de zon gezeten. Heerlijk ontspannen met een lekker biertje. Pigeon Forge licht aan de rand van de Smokey Mountains, het grootste natuurgebied van Amerika. We hebben er even een verkennende rit naartoe gemaakt en het zag er schitterend uit. Stromende beekjes en riviertjes het kan niet op. Morgen staat dit op het programma.
Vervolgens terug naar de hoofdweg en stapvoets hier over gereden. We wilden natuurlijk alles zien en dat is vanuit de auto al een hele kunst. Midden in Pigeon Forge staat een oude watermolen met daarbij een restaurant. Beiden zijn een toeristische attractie en wij wilden dat wel eens zien. Het zag er inderdaad erg mooi uit en de foto's spreken voor zich.

Daar wilden we ook wel eten en via een houten trap klommen we naar boven. Aldaar aangekomen stond er een rij mensen die daar kennelijk ook wilden gaan eten. Wij melden ons aan bij de zgn. Bellboy en nadat hij hoorde dat wij uit Europa kwamen en ons had verteld dat de wachttijd 20 minuten was vertelde hij ons dat Europeanen nooit meer dan 2 min. willen wachten. Dat klopt normaal wel maar nu niet want wij wilden daar toch echt eten. Na 15 min werd onze naam omgeroepen en werden wij netjes naar een tafeltje gebracht. We hadden laat gegeten en wilde alleen een hoofdgerecht. Een snel sprekende bediende sprak ons aan en nadat wij bevestigend hadden geantwoord op haar vraag welke sladressing wij wilde hebben, wachten wij rustig af wat komen ging. Wilma had kalkoenfilet besteld en ik een steak. Hierop kwam de serveerster weer terug met een groot dienblad, die nog groter was dan zij zelf, vol met schaaltjes eten. Zij begon dit uit te stallen en vertelde dat dit ons voorgerecht was. Iedereen krijgt dit vandaar dat het ook niet op de menukaart staat. Het was een gebonden aspergesoep, een saladeschotel en een schaal deegballen met een crème erbij. Deze bollen leken op oliebollen maar smaakte net even anders. We keken elkaar aan en dachten we gaan maar eten en we zien het wel.
Vervolgens het hoofdgerecht en halverwege waren we aardig vol aan het worden. Hierop verscheen dezelfde serveerster met de toetjes. Ook dit was standaard en stond dan ook niet op de kaart. Nu begrepen wij ook waarom wij alle andere gasten met zogenaamde doggybags zagen lopen. Het was allemaal zoveel dat niemand het op kreeg en ze het over gebleven eten in een doggybag mee naar huis namen. Wij bedankten voor de doggybag en de rekening bedroeg 45 dollar (ongeveer 34 euro). Nu begrepen wij waarop het hier zo druk was. Het kost bijna niets en je krijgt verschrikkelijk veel. Enigste minpunt was dat ze geen alcohol schonken. Daarentegen bestel je 1 frisdrank en alle volgende glazen frisdrank zijn gratis.
Dit zie je trouwens veel in Amerika.

Nadat we de auto hadden teruggebracht zijn we nog even gaan lopen langs de "boulevard". We zagen een leuke Amerikaanse winkel die allerlei Amerikaanse snuisterijen verkocht. Bij binnenkomst hadden ze ook een hele kerstafdeling en ja hoor hier hebben wij onze 1e kerstartikelen voor de komende kerst gekocht. Helemaal top.
Na koffie gedronken te hebben weer richting hotel om het verslag van vandaag te maken.

Morgen de Smokey Mountains in en dat gaan jullie morgen weer lezen. Wie weet zien we nog een beer.