Dag 11 : Denver - Houston

Vandaag was een echte reisdag. We moesten van Denver naar Houston. Aangezien de afstand van Denver naar Houston best groot is zijn we op advies van het reisbureau gaan vliegen. Vanmorgen om half zeven op en om 07.00 uur zaten we in de auto. Een lekkere kop koffie van de Starbucks mee en op weg naar de luchthaven. We dachten dat het op zaterdagmorgen niet zo druk zou zijn maar dat viel tegen. Tot overmaat van alles kwamen we nog in een gigantische file te staan die letterlijk stil stond. Op gok en vertrouwen in TOMTOM konden we nog net een afslag nemen. Na door allerlei wijken gereden te hebben kwamen we opeens weer op de snelweg die we moesten hebben en waar geen file meer was. De auto was binnen 5 minuten ingeleverd en de pendelbus bracht ons naar de luchthaven. Het inchecken verliep vlotjes en toen op weg naar de security. Daar werden wij niet vrolijk van. Wij dachten dat het op Schiphol druk was maar dit was echt niet normaal. Een gigantisch rij mensen stonden er te wachten tot ze aan de beurt waren. Ik moet de Amerikanen wel nageven dat ze zeer efficiënt te werk gaan. Het was ongelofelijk maar binnen een half uur waren wij er door inclusief check door een drugshond. Vervolgens een heerlijk ontbijten gegeten en daarna wachten om te boarden. Omstreeks 11.30 vertrok het vliegtuig. Althans dat dacht we we werden naar achteren gereden om naar de startbaan te taxiën toe halverwege het toestel tot stilstand kwam. Na een kwartier wachten werd er verteld dat we drug naar de gate moesten voor een nadere controle. We kregen even een flashback naar 8 jaar geleden toen we ook vanuit Houston vertrokken en uiteindelijk een extra overnachting hadden omdat het vliegtuig defect was. Gelukkig konden we nu na uiteindelijk een uur vertraging vertrekken. De vlucht duurde 2 uur dus dat was te doen. Na aankomst naar de bagage afhandeling en daar kreeg ik 2 mails waarin stond dat onze koffers met een eerder vlucht waren meegenomen naar Houston en dat die bij het bagagedepot stonden. Daar aangekomen bleek alleen de koffer van mij er te staan en die van Wilma niet. Een aardig vrouwtje ging op onderzoek uit en kwam met het verlossende bericht dat Wilma haar koffer toch met ons vliegtuig was meegekomen en dat die zo op de band zou komen. Ik zag Wilma al steeds nerveuzer worden en ondanks dat ik zei dat het weer een rede was om een nieuwe garderobe te kopen werd dat mij niet in dank afgenomen. Uiteindelijk kwam inderdaad ook de koffer van Wilma van de band af en dat gaf de nodige opluchting.

Met de shuttlebus naar het autoverhuurbedrijf en daar verliep het allemaal snel. We kregen dit keer een Nissan Roque mee. Te vergelijken met de Nissan Qashqai bij ons. Een mooi auto waar alles weer netjes in kon.

Het was een half uurtje rijden naar het Hotel en eenmaal daar aangekomen bleek dat wij niet in het reserveringssysteem voorkwamen. Ach dat kon er ook nog wel bij. Een aardig receptioniste ging er direct achteraan. Ik had een nummer van de Amerikaanse reisagent die de reservering gedaan zou hebben. De jongen van de receptie zei dat wij ondertussen even wat konden gaan eten en dat hij er achteraan ging. Hij had zo en zo een kamer voor ons.

Bij terugkomst stond hij ons glimlachend op te wachten. Het was gelukt. De reisagent had vandaag pas de reservering doorgestuurd naar het hotel en Daele was net pas binnen.

Al met al liep het dus allemaal goed af.

We kregen een mooie kamer met alles er op en er aan en uitzicht op het zwembad.

Morgen rijden we naar Corpus Christi waar we hopelijk 2 dagen aan het strand kunnen vertoeven.