Dag 4 Port Angeles

Vandaag stond de rit naar Port Angeles op het programma. Port Angeles ligt tegen het National Park Olympic aan waar we de komende dagen willen gaan doorbrengen. Om de rit er naartoe een stuk korter te maken hadden we de ferry van Edmond naar Kingston geboekt. Dit scheelde 200 km en dat is de moeite waard. Het inschepen ging vrij vlotjes en echt op zijn Amerikaans. Alles was tot in de puntjes geregeld zowel het inschepen als de overtocht naar Kingston. Binnen 45 minuten waren we dan ook over. Daarna de rit vervolgen richting Port Angeles. Onderweg kwamen langs een pittoresk dorpje waar de tijd leek te hebben stilgestaan. Port Gamble genaamd. Er stonden allemaal mooi gerestaureerde huizen uit de 19e eeuw. Ze zagen er schitterend uit en in de meeste was een winkel, postkantoor, restaurant of theater gesitueerd. Een stop daar was ook onoverkomelijk en op ons gemak hebben we daar even rondgelopen. De zon scheen nog volop dus dat was heel prettig. Terug in de auto gingen we richting de bergen alwaar de lucht steeds donkerder werd. Het duurde dan ook niet lang of we reden door een paar flinke regenbuien. In Port Angeles aangekomen was het weer droog en scheen de zon. We konden al inchecken en na de bagage op kamers te hebben gezet ging we Port Angels verkennen. Port Angeles is een klein havenplaats meet veel restaurants en hotels. Na een half uur besloten we toch maar richting Nationaal Park de Olympic te gaan. Eerst een bezoekje aan het infocentrum en daar kregen we een domper te horen. Morgen stond op de planning om de Hoh Rain Forest te bezoeken. Een grote regenwoud met een schitterende fauna. Helaas was dat gedeelte gesloten voor publiek om voor ons nog onduidelijke reden. We gaan ons programma dus even aanpassen. Wel kozen we ervoor om naar 2500 mete hoogte te rijden alwaar we op de zogenaamde Hurricane Ridge zouden komen. De dame van het bezoekerscentrum vertelde ons nog wel om regenkleding mee te nemen. Aangezien we, gezien het tijdstip, vandaag geen wandeltocht meer wilde lopen legden wij dit advies naast ons neer. De klim was 18 mile met heel veel haarspeldbochten. We reden door de wolken omhoog en dat was mooi om mee te maken. Onderweg kwamen we nog drie herten tegen die langs de weg stonden te grazen. Een mooi fotomomentje en dat deden we dan ook. Boven aangekomen regende het flink en na snel wat foto’s genomen te hebben ging we weer naar beneden. Ook daar was weer even sturen en veel de remmen belasten. Maar we zijn er weer gekomen. Toen was het tijd voor een lekkere borrel en we vonden een leuk barretje waar ze een lekker biertje hadden en een heerlijke rode wijn. Onderweg hadden we een bistro gezien wat ons wel iets leek om daar het avondmaal te nuttigen. We hebben daar heerlijk gegeten. Zalm en garnalen om je vingers bij af t slikken. Moe maar voldaan gingen we weer richting hotel voor onze verdiende rust.
Morgen wederom het Olympic Park in en kijken wat de dag ons dan weer gaat brengen.