Dag 5 Olympic National Park

Vandaag stond de verdere verkenning van Olympic Park op het programma. Na een “stevig” hotelontbijt reden we om 09.00 uur richting Olympic. Een mooi weg dwars door de bergen en bossen. Alles is hier, door de vele regen, zo ontzettend groen en daardoor zo mooi dat je af toe ogen tekort komt. Onze eerste stop was Lake Cresent. Een gigantisch meer omringt door hoge bergen en bossen. Zomers is dit een trekpleister voor de bewoners uit Seattle die hier vaak de weekenden doorbrengen. Je kan dan een huisje huren aan het meer en volop geniet van de natuur. Nu was het, mede gezien het vroege tijdstip en het niet al te warme weer, nog praktisch uitgestorven. Wel hoorden wij de vele vogels fluiten en tjilpen. Ook rook het heerlijk naar een echte bosgeur. Schitterende vergezichten en de rust om ons heen maakte deze plek een ideale plaats om de dag te beginnen. Uiteindelijk kwamen we bij een soort boathouse uit waar we heerlijk koffie konden drinken. Hier waren al meer natuurliefhebbers dit deze dag een korte of lange Trail gingen lopen. Wij hadden deze voor later op de dag op het programma. Wel heeft Hans een sweater gescoord omdat het af toe best frisjes is.
Na de koffie gingen we naar de volgende stop: Sol Duc Hot Springs Resort. Dit ligt echt midden in het bos en was ongeveer 45 min. rijden. Ook staan een aantal kleine vakantiehuisjes die je kan huren. Daarnaast zijn er 3 grote Zwembassins waarvan de inhoud warm mineraalwater is. Het water is afkomstig van warmwaterbronnen uit de omgeving. Wij zijn er niet ingegaan omdat we een Trail naar de Sol Duc watervallen wilde maken. Hiervoor moesten we even iets verdere de bergen inrijden. De parkeerplaats was redelijk vol maar we konden gelukkig een plekje vinden vlakbij de start van de Trail. We hadden vernomen dat het daar altijd regent en ook nu was dit het geval. Met de nieuwe sweater, die nu goed uitkwam, liepen we het bos in. Het uitzicht was adembenemend. Alles was groen en ook op de bomen groeide van allerlei groen. Het pad was redelijk begaanbaar maar erg nat en soms glad. De regen kletterde over ons heem maar wij lieten ons niet kennen. We zouden de waterval bereiken en zien. Na ongeveer een half uur struinen en soms afzien bereikten wij de Sol Duc waterval. Midden in het bos was hij daar ineens. Een mooie waterval waar het water razend uit de bergen kwam en naar beneden donderde. Snel wat foto’s maken en weer door de regen terug. Moe, nat en voldaan kwamen we bij de auto terug. De natte kleding uit en snel wat droogs aan. Het was inmiddels 3 uur en we moesten nog vijf kwartier terugrijden. Dit werd door de regen en wegwerkzaamheden iets langer. Eenmaal terug in Port Angeles hebben we ons barretje, welke wij gisteren hadden ontdekt, weer opgezocht en smaakte het biertje en het wijntje opperbest. Ons maagje begon ook weer te knorren en we besloten om maar bijtijds te gaan eten. Dit keer werd het de Italiaan en allebei namen we een pizza.
Na het eten voelden wij ons voetjes en spiertjes toch wel en besloten we lekker naar het hotel te gaan.
Morgen, op weg naar onze nieuwe bestemming Seaside in de staat Oregon, proberen we nog langs een ander regenwoud te rijden. Of dit lukt dat lezen jullie morgen weer.